ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಊರು. ಆ ಊರು ಸಾಲದ ಬಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಸಾಲ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೋಟೆಲ್ ಮಾಲೀಕ ಮಾಂಸದಂಗಡಿಯವನಿಗೆ, ಮಾಂಸದಂಗಡಿಯವನು ರೈತನಿಗೆ, ರೈತ ದೊಡ್ಡ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ, ದೊಡ್ಡ ವ್ಯಕ್ತಿ ವೇಶ್ಯೆಯಿಗೆ, ವೇಶ್ಯೆ ಮತ್ತೆ ಹೋಟೆಲ್ ಮಾಲೀಕನಿಗೆ ಹೀಗೆ ಸಾಲದ ಸರಪಳಿ ಒಂದರ ಮೇಲೊಂದು ಹೆಣೆದುಕೊಂಡಿತ್ತು.
ಒಂದು ದಿನ ಆ ಊರಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಯಾತ್ರಿಕ ಬಂದ. ಹೋಟೆಲ್‌ಗೆ ಬಂದು ಒಂದು ರೂಂ ಬುಕ್ ಮಾಡಲು 500 ರೂಪಾಯಿ ನೋಟು ಕೊಟ್ಟ. ಹೋಟೆಲ್ ಮಾಲೀಕನಿಗೆ ಈ ಹಣ ದೇವದೂತನಂತೆ ಕಂಡಿತು. ತಕ್ಷಣ ಮಾಂಸದಂಗಡಿಯವನ ಬಳಿ ಓಡಿ ತನ್ನ ಸಾಲ ತೀರಿಸಿದ. ಮಾಂಸದಂಗಡಿಯವನೂ ಅಷ್ಟೇ ಖುಷಿಯಿಂದ ರೈತನ ಬಳಿ ಹೋದ. ರೈತ ದೊಡ್ಡ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಳಿ ಹೋದ. ದೊಡ್ಡ ವ್ಯಕ್ತಿ ವೇಶ್ಯೆಯ ಬಳಿ ಹೋದ. ವೇಶ್ಯೆ ಮತ್ತೆ ಹೋಟೆಲ್ ಮಾಲೀಕನ ಬಳಿ ಹೋದಳು.
ಹೋಟೆಲ್ ಮಾಲೀಕ ಆ ಹಣವನ್ನು ಜೇಬಿಗೆ ಹಾಕುವ ಮುನ್ನವೇ ಯಾತ್ರಿಕ ಬಂದು, "ಯಾವ ರೂಮೂ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ, ಹಣ ವಾಪಸ್ ಕೊಡಿ" ಎಂದ. ಹೋಟೆಲ್ ಮಾಲೀಕನಿಗೆ ಆಗ ಏನಾಯಿತು ಎಂದರೆ ಪ್ರಾಣ ಬಂತು ಹೋಯಿತು. ಆದರೆ ಆಗಾಗಲೇ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಸಾಲದ ಸರಪಳಿ ಕೊಂಡಿ ಕೊಂಡಿಯಾಗಿ ಕಟ್ಟಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ಸಾಲ ತೀರಿಸಿಕೊಂಡು ಸುಖವಾಗಿ ಇದ್ದರು.
ಯಾತ್ರಿಕನ ಆಗಮನ ಅವರಿಗೆ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಹೋಟೆಲ್ ಮಾಲೀಕನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅದು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಆಘಾತವಾಗಿತ್ತು.
ನೀತಿ :-- ಸಾಲದ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ಅತಿಯಾದ ಸಾಲ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಉಂಟಾಗಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಈ ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ.
