ಗಂಗಾ ದೇವಿಯ ಜನನದ ಬಗ್ಗೆ ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಕಥೆಗಳಿವೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ, ಗಂಗೆ ಸ್ವರ್ಗದಿಂದ ಭೂಮಿಗೆ ಬರುವ ರಹಸ್ಯವನ್ನೂ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.ವಾಮನ ಪುರಾಣದ ಪ್ರಕಾರ, ವಿಷ್ಣು ತನ್ನ ಒಂದು ಪಾದವನ್ನು ಆಕಾಶದ ಕಡೆಗೆ ವಾಮನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿದಾಗ, ನಂತರ ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವನು ತನ್ನ ಕಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ನೀರನ್ನು ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡು ಭಗವಾನ್ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಪಾದಗಳನ್ನು ತೊಳೆದನು. ಈ ನೀರಿನ ವೇಗದಿಂದ ಗಂಗೆಯು ಬ್ರಹ್ಮನ ಕಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದಳು. ಭಗವಾನ್ ಬ್ರಹ್ಮನು ಗಂಗೆಯನ್ನು ಹಿಮಾಲಯಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಸಿದನು, ಹೀಗಾಗಿ ಪಾರ್ವತಿ ದೇವತೆ ಮತ್ತು ಗಂಗಾ ಇಬ್ಬರೂ ಸಹೋದರಿಯರಾದರು. ವಾಮನನ ಪಾದಕ್ಕೆ ಆದ ಗಾಯವು ಆಕಾಶವನ್ನು ಛಿದ್ರಗೊಳಿಸಿತು ಮತ್ತು ಗಂಗೆಯು ಮೂರು ಭಾಗವಾಗಿ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯಲು ಕಾರಣವಾಯಿತು ಎಂಬ ಕಥೆಯೂ ಇದೆ. ಒಂದು ನೀರಿನ ಹರಿವು ಭೂಮಿಗೆ ಹೋಯಿತು, ಒಂದು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಒಂದು ಪಾತಾಳ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಹರಿಯಲು ಆರಂಭವಾಯಿತು.
ಗಂಗಾ ದೇವಿ ಮತ್ತು ಪರಶಿವನ ಪ್ರೀತಿ;
ಪಾರ್ವತಿ ದೇವಿಯಂತೆ ಗಂಗೆಯು ಕೂಡ ಶಿವನನ್ನು ತನ್ನ ಗಂಡನನ್ನಾಗಿ ಪಡೆಯಲು ಬಯಸಿದ್ದಳೆಂದು ಶಿವ ಪುರಾಣದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದಂತಕಥೆಯಿದೆ. ಪಾರ್ವತಿ ದೇವಿಯು ಗಂಗೆಯು ತನಗೆ ಸೌತಿಯಾಗುತ್ತಿಳೆಂದು ಎಂದಿಗೂ ಅಂದುಕೊಂಡವಳಲ್ಲ. ಅದೇನೇ ಇದ್ದರೂ, ಗಂಗೆಯು ಶಿವನನ್ನು ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಠಿಣ ತಪಸ್ಸನ್ನು ಮಾಡಿದಳು. ಅವಳ ತಪಸ್ಸಿನಿಂದ ಸಂತಸಗೊಂಡ ಶಿವನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇರಲು ವರವನ್ನು ಕೊಟ್ಟನು. ಈ ವರದಿಂದಾಗಿ, ಗಂಗಾ ತನ್ನ ಪೂರ್ಣ ವೇಗದಿಂದ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಇಳಿಯುವಾಗ, ಭಗವಾನ್ ಶಿವನು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಪ್ರವಾಹದಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲು ಅವುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಜಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡನು, ಹೀಗೆ ಗಂಗೆಯು ಶಿವನೊಂದಿಗೆ ಸೇರುತ್ತಾಳೆ.
ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವನ ಶಾಪದಿಂದಾಗಿ, ಗಂಗಾ ನದಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಗೆ ಬಂದಳು ಮತ್ತು ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಮಹಾಭಿಷನು ಹಸ್ತಿನಾಪುರದ ರಾಜ ಶಾಂತನು ಆಗಿ ಹುಟ್ಟಬೇಕಾಯಿತು. ಒಮ್ಮೆ, ಬೇಟೆಯನ್ನು ಆಡುವಾಗ ಶಾಂತನು ಗಂಗಾ ತೀರವನ್ನು ತಲುಪಿದಾಗ, ಗಂಗಾ ಮಾನವ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಶಾಂತನುಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಳು ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರೂ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದರು.
ಶಾಂತನು ಮತ್ತು ಗಂಗೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಸಂಕೇತವಾಗಿ ಅವರಿಬ್ಬರಿಗೆ 8 ಜನ ಮಕ್ಕಳಿದ್ದರು, ಅದರಲ್ಲಿ ಗಂಗೆ ತನ್ನ ಏಳು ಜನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಜಲ ಸಮಾಧಿಯನ್ನು ನೀಡಿದಳು ಮತ್ತು ದೇವವ್ರತ ಭೀಷ್ಮ ಎಂಟನೇ ಮಗುವಾಗಿ ಜನಿಸಿದನು. ಆದರೆ ಗಂಗೆಗೆ ದೇವವ್ರತ ಭೀಷ್ಮನಿಗೆ ಜಲ ಸಮಾಧಿಯನ್ನು ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಗಂಗೆಯ ಎಂಟು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ವಸು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ, ಶಾಪವನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಲು ಗಂಗೆ ಅವರಿಗೆ ನೀರಿನ ಸಮಾಧಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಎಂಟನೇ ಮಗುವನ್ನು ಶಾಪದಿಂದ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಲು ಗಂಗೆ ವಿಫಲಳಾದಳು.
ಹರಿನಾಮವೇ ಚಂದ
ಗಂಗಾ ದೇವಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಈ ವಿಶಿಷ್ಟ ಕಥೆ;
ಮಹಾಭಾರತದ ದಂತಕಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಗಂಗಾ ದೇವಿಯು ತನ್ನ ತಂದೆ ಬ್ರಹ್ಮನೊಂದಿಗೆ ಒಮ್ಮೆ ದೇವರಾಜ ಇಂದ್ರನ ಸಭೆಗೆ ಬಂದಳು. ಭೂಮಿಯ ಮಹಾ ರಾಜ ಮಹಾಭಿಷಾ ಕೂಡ ಇಲ್ಲಿ ಉಪಸ್ಥಿತರಿದ್ದನು. ಮಹಾಭಿಷನನ್ನು ನೋಡಿದ ಗಂಗೆ ಆಕರ್ಷಿತಳಾದಳು ಮತ್ತು ಮಹಾಭಿಷಾ ಕೂಡ ಗಂಗಾಳನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಸ್ಥಿಮಿತವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡನು.ಗಂಗೆಯು ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ನೃತ್ಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಅವಳ ಸೆರಗು ಜಾರಿ ಭುಜದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಜರಿದ್ದ ಎಲ್ಲಾ ದೇವರು-ದೇವತೆಗಳು ಸೌಜನ್ಯದಿಂದ ಕಣ್ಣುಮುಚ್ಚಿದರು, ಆದರೆ ಗಂಗೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋದ ಮಹಾಭಿಷರು ಅವಳನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದರು ಮತ್ತು ಗಂಗೆ ಕೂಡ ಅವನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಳು. ಇದನ್ನು ಕಂಡು ಕೋಡಗೊಂಡ ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವನು ನೀವು ಘನತೆಗೆ ಅರ್ಹರಾದವರಲ್ಲ ಹಾಗಾಗಿ ನೀವು ಸ್ವರ್ಗ ಲೋಕವನ್ನು ತೊರೆದು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಇರುವಂತಾಗಲಿ ಎಂದು ಶಾಪವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಗಂಗೆ ಭೂಮಿಗೆ ಬರಬೇಕಾಯಿತು.