ಕಿಷ್ಕಿಂದೆಯ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ, ಹನುಮಂತನು ತನ್ನ ಆತ್ಮೀಯ ಸ್ವಾಮಿ ಶ್ರೀರಾಮನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾ ಆಸೀನನಾಗಿದ್ದ. ಅವನ ಮನಸ್ಸು ರಾಮನ ಸುಂದರ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿತ್ತು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವ ಆಸೆಯಿಂದ ಶನಿದೇವನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಆಗಮಿಸಿದ. ಶನಿದೇವನು ಹನುಮಂತನನ್ನು ನೋಡಿ, "ಹೇ ಹನುಮಂತ! ನಾನು ಶನಿದೇವ. ನಿನ್ನ ಶಕ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತು. ಆದರೆ ನನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನೀನು ಇನ್ನೂ ಅನುಭವಿಸಿಲ್ಲ. ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧನಾಗು!" ಎಂದು ಸವಾಲು ಹಾಕಿದ.
ಹನುಮಂತನು ತನ್ನ ಧ್ಯಾನದಿಂದ ಹೊರಬಂದು ಶನಿದೇವನನ್ನು ನೋಡಿದ. ಆದರೆ ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಇನ್ನೂ ರಾಮನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿತ್ತು. ಶನಿದೇವನ ಮಾತನ್ನು ಅವನು ಅಷ್ಟಾಗಿ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಶನಿದೇವನು ಪದೇ ಪದೇ ಕಿರಿಕಿರಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಹನುಮಂತನು ಕೋಪಗೊಂಡು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧನಾದ. ಅವರ ನಡುವೆ ಭೀಕರ ಯುದ್ಧ ನಡೆಯಿತು. ಆಕಾಶವು ಕಪ್ಪು ಮೋಡಗಳಿಂದ ಕೂಡಿತು. ಮಿಂಚು ಹೊಳೆಯಿತು, ಗುಡುಗು ಸದ್ದು ಕೇಳಿಸಿತು. ಭೂಮಿ ಕಂಪಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಹನುಮಂತನ ಬಾಲವು ಬೆಂಕಿಯ ಜ್ವಾಲೆಯಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅವನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೊಡೆತವೂ ಶನಿದೇವನನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು.
ಆದರೆ ಶನಿದೇವನೂ ಸಹ ಸುಲಭವಾಗಿ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯಲಿಲ್ಲ. ಅವನು ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಹನುಮಂತನನ್ನು ಹೋರಾಡಿದನು. ಆದರೆ ಹನುಮಂತನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಆತನಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು. ಹನುಮಂತನ ಬಾಲದಿಂದ ಹೊರಟ ಬೆಂಕಿಯ ಜ್ವಾಲೆಗಳು ಶನಿದೇವನನ್ನು ಸುಟ್ಟು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದವು. ಕೊನೆಗೆ ತನ್ನ ಸೋಲನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡ ಶನಿದೇವನು ಹನುಮಂತನ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಕ್ಷಮೆ ಯಾಚಿಸಿದ. "ಹನುಮಂತ, ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸು. ನನ್ನ ಅಹಂಕಾರದಿಂದಾಗಿ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಕೆರಳಿಸಿದೆ. ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡು" ಎಂದು ಅಳುತ್ತಾ ಕೇಳಿಕೊಂಡನು.
ಹನುಮಂತನ ಹೃದಯವು ಕರುಣೆಯಿಂದ ತುಂಬಿತು. ಅವನು ಶನಿದೇವನನ್ನು ತನ್ನ ಬಾಲದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೋದ. ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಶನಿದೇವನಿಗೆ ತಂಪಾದ ನೀರು ಸಿಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಹಳ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅವನಿಗೆ ಸಾಸಿವೆ ಎಣ್ಣೆಯ ಸಮುದ್ರ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಹನುಮಂತನು ಶನಿದೇವನನ್ನು ಆ ಎಣ್ಣೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಿದನು. ಸಾಸಿವೆ ಎಣ್ಣೆಯ ತಂಪಾದ ಸ್ಪರ್ಶದಿಂದ ಶನಿದೇವನಿಗೆ ಬಹಳ ಆರಾಮವಾಯಿತು. ಅದಾದ ಮೇಲೆ ಹನುಮಂತನು ಶನಿದೇವನನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದ. ಶನಿದೇವನು ಹನುಮಂತನ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಕೃತಜ್ಞತೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದನು. ಅಂದಿನಿಂದ ಶನಿದೇವ ಹನುಮಂತನ ಅಪಾರ ಭಕ್ತನಾದ.
ನೀತಿ :-- ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಅಪಾಯ. ಭಕ್ತಿಯ ಶಕ್ತಿ ಎಷ್ಟೇ ಕಷ್ಟದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಶಾಂತವಾಗುತ್ತದೆ.
